Errare humanum est, czyli gdzie leży prawda

Łacińska sentencja mówi, że błądzenie jest rzeczą ludzką, głupotą zaś trwanie w błędzie. Ta myśl nie daje mi dziś spokoju. A wszystko za sprawą wyniku badania, który odebrałam przed świętami.  Z opisu, który otrzymałam, jasno wynikało, że lekarz, który go dokonał, nie zapoznał się z historią choroby, bo czarno na białym widniało, że dopatrzył się bloku kostnego i w nawiasie dodał: prawdopodobnie wrodzony. Zaoszczędzę szczegółów, ale muszę wspomnieć, że parę lat temu przechodziłam operację kręgosłupa… i zwątpiłam, bo może wcale jej nie było? może coś mi się przyśniło? wprawdzie byłam przekonana, że docent, który przeprowadził zabieg, ma złote ręce, ale żeby był cudotwórcą?

Jak każda porządna obywatelka, udałam się do centrum medycznego i poprosiłam o spotkanie z lekarzem, który dokonał opisu badania. Liczyłam, że delikatnie wyjaśniając, z czym przyszłam, nie urażę nikogo, a zaoszczędzę – przynajmniej według mnie – kompromitacji doktorowi nauk medycznych (!).
I wiecie co usłyszałam?
– Zdarza się, że wiele osób ma takie bloki kostne i tak jest dobrze.
– Ale nie jest zgodne z prawdą w moim przypadku! – odpowiedziałam.
– Za cholerę tego nie zmienię! – perorował diagnosta – zaznaczyłem, że „prawdopodobnie”, więc tak może być. Poza tym, to jest korespondencja między mną, a pani lekarzem.
Grzecznie zauważyłam, że nie tylko, bo wynikiem będę okazywać się w różnych miejscach, przy okazji wizyt, konsultacji, komisji lekarskich… wyobraźnia już mi podpowiadała, jak gęsto się tłumaczę z operacji, która była, ale tak, jakby jej wcale nie było…
Dalsza dyskusja wydawała się bezowocna, więc zakończyłam tę niefortunną wizytę kwitując krótko, że może dla lekarza to jest wszystko jedno, ale dla pacjentki, która przeszła swoje – niekoniecznie. I wtedy właśnie przypomniałam sobie wielu  innych lekarzy, a także moich nauczycieli, którzy mieli odwagę przyznać się do błędu, bądź niewiedzy i oświadczali: nie wiem, ale się dowiem, budząc tym zdaniem szacunek u wszystkich. Widocznie pan doktor nauk medycznych nie miał tyle szczęścia do autorytetów, co ja.

/rysunek znaleziony w necie, autor nieznany/